Έφυγε από τη ζωή ο Τζιμάκος…

Αγαπήθηκε πολύ. Από πολλούς, ομοϊδεάτες και αντιφρονούντες. Μισήθηκε από πολύ λίγους μικρόψυχους που ενοχλήθηκαν από τον καυστικό του σατιρικό λόγο. Ο ίδιος δεν άφησε κανέναν και τίποτα να τον πτοήσει. Ακούραστος, αχαλίνωτος, αδέκαστος και πληθωρικότατος, ο Τζιμάκος άφησε πίσω του μια μοναδική παρακαταθήκη που δύσκολα κανείς μπορεί να του την αρνηθεί. Το είδος της “in your face” σάτιρας που υπηρέτησε δύσκολα θα βρει άξιους συνεχιστές. Κυρίως γιατί παρ΄όλο το καυστικό του ύφος, ήταν πάντοτε ένας τζέντλμαν, κύριος με κάπα κεφαλαίο, ακόμα και όταν πουλούσε και αγόραζε όλες τους ξερόλες.

Προσωπικά το χαρακτηριστικό του που μου έκανε πάντα τρομερή εντύπωση, πέρα από το θάρρος και την πυγμή του, ήταν το πόσο γλωσσοπλάστης ήταν.

Δεν έκανε πίσω σε τίποτα. Δεν πρόδωσε ποτέ τις ιδέες και τη σάτιρα που υπηρετούσε. Δεν φίλησε ποτέ κατουρημένες ποδιές. Τα έβαλε με τα πιο ηχηρά ονόματα της σόου μπίζνες και, ακόμα και όταν έχανε κάποιες μάχες, δεν παρέδιδε ποτέ τα όπλα. Τα έβαλε με τη δεξιά, με το κέντρο και την αριστερά, χωρίς να υπολογίσει κανένα κόστος. Αμετανόητος και ρομαντικός μέχρι τελευταίας πνοής. Το κενό που αφήνει πίσω του είναι τόσο βαθύ, που είναι σχεδόν αδιανόητο να σκεφτεί κανείς να ακολουθήσει στα βήματα του.

Προσωπικά δεν τον γνώρισα ποτέ. Πέρυσι ήταν να έρθει στην Ολλανδία για μια και μοναδική εμφάνιση, όμως η παράσταση ακυρώθηκε δυστυχώς. Οι παραστάσεις του και ο σατιρικός του λόγος χρονογραφούσαν την εξέλιξη της ελληνικής κοινωνίας με τρομερή ακρίβεια και ευστοχία. Το γέλιο που έβγαζε ήταν πικρόγλυκο και πάντοτε αληθινό, γνήσιο, πηγαίο.

Τζίμη μεγαλοδύναμε, που ΄σαι ψηλά εκεί πάνω, ρίξε τη νόσο καλαζάρ Τζιμάκο μου, στους δήθεν που σνομπαρουν, ρίξε και λίγο σάτιρα θεούλη μου, μπας και ξελαμπικάρουν.

Διαβάζουμε από την Εφημερίδα των Συντακτών:

Σοκ στον καλλιτεχνικό κόσμο καθώς σήμερα έχασε την μάχη με τη ζωή ο διάσημος καλλιτέχνης και τραγουδοποιός Τζίμης Πανούσης.

Ο 64χρονος, γνωστός τραγουδοποιός και ηθοποιός, υπέστη νωρίς το μεσημέρι του Σαββάτου καρδιακό επεισόδιο και λίγη ώρα μετά μεταφέρθηκε στον Ερυθρό Σταυρό με ασθενοφόρο του ΕΚΑΒ. Εγιναν προσπάθειες ανάνηψης του, αλλά δεν ανταποκρινόταν. Και λίγη ώρα μετά έχασε την μάχη…

Στις αρχές Δεκεμβρίου ο μουσικός είχε υποστεί ανακοπή ενώ βρισκόταν στη σκηνή και είχε απομακρυνθεί από εκεί με ασθενοφόρο, που τον μετέφερε στο νοσοκομείο, όπου παρέμεινε νοσηλευόμενος για λίγες μέρες.

Ηταν γνωστός για τη σάτιρα και τον καυστικό και αθυρόστομο στίχο του και είχε πολλές δικαστικές διαμάχες με ανθρώπους που είχε βάλει στο… στόχαστρο του, όπως ο Γιώργος Νταλάρας.

Παρά την σκληρή πολύχρονη δικαστική τους διαμάχη, ο Γιώργος Νταλάρας αποχαιρέτησε τον αγαπημένο καλλιτέχνη με ένα βαθιά ανθρώπινο μήνυμα, μέσα από τον λογαριασμό στου στο Facebook.

«Έφυγε ένας νέος, ταλαντούχος άνθρωπος, βυθίζοντας στη θλίψη τα παιδιά του, την οικογένειά του. Ένας άνθρωπος που με τη σκέψη του, το χιούμορ του και την οξύτητα του λόγου του ήταν χρήσιμος στην κοινωνία, όπως όλοι οι πραγματικοί καλλιτέχνες. Οι αντιθέσεις που είχα μαζί του στο παρελθόν, με κάνουν να λυπάμαι ακόμα πιο βαθιά. Μπροστά στη ζωή και στο θάνατο, όλα γίνονται ασήμαντα, μηδαμινά. Καλό σου ταξίδι», έγραψε χαρακτηριστικά ο τραγουδιστής.

Νοσηλεύτηκε στο «Ελπίς» τον Δεκέμβριο

Υπενθυμίζουμε ότι στις 2 Δεκεμβρίου 2017, ο Τζίμης Πανούσης υπέστη καρδιακό επεισόδιο, ύστερα από κρίση κολπικής μαρμαρυγής, και «κατέρρευσε»στην σκηνή κατά τη διάρκεια της παράστασης του στο «Κύτταρο Live Club». Τότε είχε νοσηλευτεί στο νοσοκομείο «Ελπίς».

Συγκινητικά ήταν όσα εκτυλίχθηκαν στο μαγαζί, την ώρα που ο Τζιμης Πανούσης μεταφέρονταν με φορείο στο ασθενοφόρο του ΕΚΑΒ. Ο γνωστός καλλιτέχνης ήταν ξαπλωμένος στο φορείο, ενώ ο κόσμος δεν σταμάτησε ούτε στιγμή να τον χειροκροτεί, μέχρι να βγει έξω.

O Τζίμης Πανούσης γεννήθηκε στις 12 Φεβρουαρίου του 1954 από μικρασιάτες πρόσφυγες γονείς -τον Θεόδωρο και τη Φωτεινή- στην Αθήνα και μεγάλωσε στο Χολαργό. Είχε έναν γιο και μία κόρη.

Η πορεία του Τζίμη Πανούση

Το 1973 βρήκε από αγγελία δουλειά σε περιοδεύοντα θίασο. Στη συνέχεια εγκατέλειψε το θίασο για να δουλέψει ως υπάλληλος στην Εθνική Τράπεζα από την οποία παραιτήθηκε σε σύντομο χρονικό διάστημα.

Μουσικά δήλωνε αυτοδίδακτος και έπαιζε λίγο απ’ όλα. Πρώτες προσπάθειες στο χώρο της μουσικής έγιναν με το σχήμα “Χαρούμενη Κουδουνίστρα” όταν ακόμα ήταν στο Γυμνάσιο. Στα μέσα με τέλη της δεκαετίας του 1970 σχηματίστηκαν οι Μουσικές Ταξιαρχίες από τον Τζίμη Πανούση (φωνή, στίχοι, μουσική) και τους Σπύρο Πάζιο (κιθάρα, synthesizer, έγχορδα), Γιάννη Δρόλαπα (ηλεκτρική κιθάρα), Βαγγέλη Βέκιο (τύμπανα) και Δημήτρη Δασκαλοθανάση (μπάσο). Στη συνέχεια προστέθηκε και ο Van Svarnas (σαξόφωνο).

Η πρώτη τους εμφάνιση σε κοινό έγινε το 1980 στο “Skylab” στην Πλάκα, ενώ η πρώτη τους δισκογραφική δουλειά ήταν ο δίσκος Μουσικές Ταξιαρχίες που κυκλοφόρησε από την MINOS-EMI το 1982. Νωρίτερα (το 1980) είχε κυκλοφορήσει μία ανεξάρτητη παραγωγή σε κασέτα, το “Disco Tsoutsouni”.

Ακολούθησαν οι δίσκοι Αν η Γιαγιά μου είχε Ρουλεμαν (1984) και Hard Core (ζωντανή ηχογράφηση, 1985). Το 1983 οι Μουσικές Ταξιαρχίες καμουφλάρονται κάτω από το όνομα Alamana’s Bridge (= Γέφυρα της Αλαμάνας) και συμμετέχουν στο δίσκο-συλλογή ελληνικού ροκ Made in Greece Vol.1, παρά τις αντιρρήσεις της τότε δισκογραφικής τους εταιρείας. Από τον επόμενο δίσκο “Κάγκελα Παντού” (1986) ο Πανούσης αποφασίζει να συνεχίσει μόνος του.

Σόλο καριέρα

Το 1987 κυκλοφορεί ο τελευταίος δίσκος από την MINOS-EMI “Χημεία και Τέρατα”. Οι επόμενοι δύο δίσκοι “Δουλειές του Κεφαλιού” / The Greatest Kitsch Live! (1990) και “Ο Ρομπέν των Χαζών” (ζωντανή ηχογράφηση, 1992) κυκλοφορούν από την Music Box International, ενώ το “Vivere Pericolosamente” από την Warner το 1993. Η επόμενη δισκογραφική του δουλειά κυκλοφόρησε εφτά χρόνια μετά, το 2000, με τίτλο “Με Λένε Πόπη” (ζωντανή ηχογράφηση). Κυκλοφόρησε επίσης μαζί με το περιοδικό Μετρό το 2002 το ολιγόλεπτο CD “Δείγμα Δωρεάν” με ακυκλοφόρητα τραγούδια από τις τελευταίες παραστάσεις του.

Στις 20 Γενάρη του 2009 κυκλοφόρησε ένα διπλό DVD με ζωντανή κινηματογράφηση της παράστασης “Της Πατρίδας μου η Σημαία”, που δόθηκε το 2008 στο Γυάλινο Μουσικό Θέατρο.

Την άνοιξη του 2015 οι Μουσικές Ταξιαρχίες επανενώθηκαν για μια σειρά εμφανίσεων στο Κύτταρο μετά από 30 χρόνια απουσίας.

Πέρα από τη μουσική o Τζίμης Πανούσης έχει ασχοληθεί κατά καιρούς με το ραδιόφωνο, την τηλεόραση και λιγότερο με τον κινηματογράφο. Έχει μια δεκαπεντάχρονη ιστορία σαν ραδιοφωνικός παραγωγός στους ραδιοσταθμούς Top FM, Κανάλι 15, Ωχ FM, Flash 9.65, 88 μισό Θεσσαλονίκης, ΣΚΑΪ 100.3FM, City FM 99.5. Η τηλεοπτική εκπομπή του Κορίτσια ο Τζίμης που επρόκειτο να μεταδοθεί από την τότε ΕΤ2, το 1995, τελικά «κόπηκε», ωστόσο στιγμιότυπά της έχουν κατά καιρούς παρουσιαστεί κατά τη διάρκεια τηλεοπτικών συνεντεύξεών του. Έχει εμφανιστεί έκτακτα σε τηλεοπτικές σειρές όπως οι Δέκα Μικροί Μήτσοι του Λάκη Λαζόπουλου. Στον κινηματογράφο, έχει πρωταγωνιστήσει στην ταινία Ο δράκουλας των Εξαρχείων (1981) του Νίκου Ζερβού μαζί με τις υπόλοιπες Μουσικές Ταξιαρχίες και έχει εμφανιστεί ως γκεστ σταρ στις ταινίες Ηνίοχος (1995) του Αλέξη Δαμιανού, Προστάτης Οικογένειας (1997) του Νίκου Περάκη και Safe Sex (1999) των Μ. Ρέππα – Θ. Παπαθανασίου.

Έχουν εκδοθεί έξι βιβλία του Πανούση, κυρίως βασισμένα στις ραδιοφωνικές του εκπομπές. Πρώτο ήταν το Η Ζάλη των Τάξεων (Γνώσεις, 1989) που περιέχει 40 ιστορίες ραδιοφωνικής φαντασίας που ακούστηκαν από την εκπομπή “Δούρειος Ήχος” στον Top FM την περίοδο 1988-89, ακολούθησαν τα Πικρέ, Μικρέ Μου Αράπη (Opera, 1990) που είναι μια σαπουνόπερα 22 επεισοδίων που ακούστηκε από τον “Δούρειο Ήχο” το καλοκαίρι του 1989 και Το Κυνήγι της Γκόμενας (Opera, 1992) που αποτελείται από 30 σύντομες γυναικείες βιογραφίες.

Το 1996 κυκλοφόρησε το Υγιεινή Διαστροφή (Opera), για τα 20 χρόνια της παρουσίας του, που συμπεριλαμβάνει την έκδοση σε CD του Disco Tsoutsouni και περιέχει το σύνολο των στίχων των τραγουδιών του μέχρι τότε καθώς και συνεντεύξεις, γκάλοπ κ.α. Τον Ιανουάριο του 2002 παρουσίασε στο περιοδικό ΜΕΤΡΟ τον “εναλλακτικό Καζαμία 2002” με τον τίτλο “Μωρόν λαβέ” ντυμένος με μαντήλα τύπου Παλαιάς Διαθήκης κρατώντας κούκλα βρέφους, τυλιγμένο με την αστερόεσσα. Στο ίδιο το αφιέρωμα φέρεται και με στολή του Άη Βασίλη με εξάρτηση Αφγανού τρομοκράτη ν΄ αναφωνεί το σύνθημα για την Καμπούλ: “Μπόμπα – τσόντα και καμπάνα” αποκαλώντας την ισλαμική μαντήλα μπούργκα “παραδοσιακό ταλιμπανιστήρι”.

To 2005 κυκλοφόρησαν ταυτόχρονα ακόμα δύο βιβλία του από τις εκδόσεις Opera με τίτλους Μικροαστική Καταστροφή και Πούστευε και Μη Ερεύνα, ενώ το 2010 κυκλοφόρησε το πολύτομο έργο “Ο Στάλιν σκέφτεται για σένα στο Κρεμλίνο“. Το 2011 παρουσίαζε καθημερινή ημίωρη ραδιοφωνική εκπομπή σατιρίζοντας πολιτικά γεγονότα με τον τίτλο “Δούρειος ήχος”, με εναρκτήρια ατάκα “Αμερικανοτσολιάδες, ελβετόψυχοι, αλήτες, ρουφιάνοι, δημοσιογράφοι, ελεύθεροι πολιορκημένοι επαγγελματίες ήλθεν η ώραν σας” – “Αβάντι πόμολο !” (με μουσική υπόκρουση το “Αβάντι Πόπολο”).
Πληροφορίες: Wikipedia, Φωτογραφίες: Eurokinissi, NDP