Ανδρεας Χανης, ενα ανησυχο καλλιτεχνικο πνευμα – ΑΚΟΥΣΤΕ ΟΝ DEMAND

13407179_1174304742599931_2059674060948469933_n

                                                       Με τον Ανδρέα Χανή μετά την εκπομπή!

 

Ακούστε την εκπομπή από αυτό το link.

 

Ο Ανδρέας χτίζει την καλλιτεχνική του υπόσταση λιθαράκι λιθαράκι, προσθέτοντας σε κάθε βήμα νέες εμπειρίες. Πειραματίζεται με τη μουσική, τον κινηματογράφο, τη φωτογραφία, το βίντεο, το θέατρο, τη σκηνοθεσία και πρόσφατα και με τη χορογραφία, όπου μάλλον φαίνεται να τον κερδίζει, καθώς η κίνηση του σώματος είναι το βασικό συστατικό όλων των αναζητήσεων του. Οι σπουδές στο SNDO απαιτούν να έχει αντίληψη επί παντός επιστητού. Η χορογραφία εκτός χορού, η χορογραφία της πόλης, η χορογραφία της συναναστροφής με φίλους, η χορογραφία των πλανητών, η χορογραφία των πάντων είναι το ζητούμενο για το SNDO και αυτό που τον ιντριγκάρει ιδιαίτερα τον τελευταίο καιρό. Ο Ανδρέας βλέπει την προσωπική ανάπτυξη και εξέλιξη του όχι μονόπλευρα, αλλά σφαιρικά. Έχει εμπλουτίσει τη ματιά του και με εφόδια πέραν των αυστηρά καλλιτεχνικών. Σημαντικοί σταθμοί στην εως τώρα πορεία και εξέλιξη του είναι και η κοινωνική εργασία και τα εκπαιδευτικά προγράμματα προσωπικής ανάπτυξης, στα οποία δεν συμμετείχε μόνο, αλλά έχει υπάρξει και εκπαιδευτής. Σε πολλά από αυτά που έχει ασχοληθεί είναι αυτοδίδακτος. Χορογραφεί τη ζωή του, εφαρμόζοντας πολλές διαφορετικές τεχνικές και μεθόδους, λαμβάνοντας ερεθίσματα από παντού. Ανήσυχο πνεύμα, ψάχνεται συνεχώς και αυτή η διαρκής αναζήτηση είναι ένας δρόμος που δεν θα τελειώσει ποτέ για τον Ανδρέα.

 

 

Μας μίλησε για το Άμστερνταμ, τα πλεονεκτήματα και τις προκλήσεις του να μένει ένας καλλιτέχνης εδω. Για τις σπουδές στην Ολλανδία και για την πρωτοπορία που αποπνέει η πόλη, σε αντιδιαστολή με την Ελλάδα, όπου η πρωτοπορία είναι ζητούμενο αν θα επιβιώσει. Σχολιάσαμε και το περιστατικό με τον Jan Fabre. Πολλά είχε να μας πει και για τη μοναχικότητα, τον ατομικισμό και τη νοοτροπία των Ολλανδών που νιώθουν ότι πρεπει να βγουν μπροστα, να κανουν τη δικη τους σταρτ-απ, κάτι που απομονωνει τους ανθρώπους στο κυνήγι της προσωπικής επιτυχίας. Η συλλογικότητα μπαίνει στη μπάντα και η προσωπική προβολή θεωρείται συνώνυμο του κέρδους.

 

 

Η χορογραφία είναι το παν, για τον Ανδρέα, γιατί του δίνει τη δυνατότητα να δουλέψει ακατάπαυστα με το σώμα του, να το γνωρίσει, να αναπτύξει τις δεξιότητες του, να εξετάσει την αλληλεπίδραση σώματος και νου, να καταγράψει και να ερμηνεύσει την κίνηση του σώματος και μέσα από αυτό να αντιληφθεί τις συγκυρίες και να δημιουργήσει νέες συνθήκες. Βλέπει το σώμα ως εργαλείο για να συνθέσει κανείς το ποίημα της ζωής του. Ως το μέσο για να περιγράψει πράγματα για τα οποία δεν υπάρχουν οι λέξεις να τα αποδώσεις. Στη σχολή SNDO, ο κάθε σπουδαστής ανακαλύπτει καινουργιους τρόπους να δουλέψει με το σωμα του κι ετσι αναπτύσσει το δικό του στυλ, τη δική του φόρμα, λαμβάνοντας ερεθίσματα από παντού.

 

 

Μάθαμε και για το πολύ ενδιαφέρον φεστιβάλ Cinedance Dance on Screen, του οποίου ο Ανδρέας είναι creative producer, αλλά μας είπε και για τη συμμετοχή του στο ντοκιμαντέρ Xenitia.16. Η ματιά του Ανδρέα ξεχώρισε στο ντοκυμαντέρ, τα σχόλια του είχαν κάτι καινούριο να προσδώσουν στο θέμα, άνοιγαν καινούριους δρόμους στη σκέψη, όπως ακριβώς μαθαίνει να κάνει και στο SNDO. Ο Ανδρέας μίλησε για το μεγάλο ατού και μειονέκτημα συνάμα της ελληνικής γλώσσας, μια πολύ ενδιαφέρουσα και φρέσκια οπτική σε ένα θέμα που πολλοί από εμάς το βλέπουν απλώς συναισθηματικά. Η ξενιτιά για τον Ανδρέα είναι μεν ενός είδους απώλεια, αλλά ταυτόχρονα είναι και μια ευκαιρία να μάθεις κάποια περισσότερα και διαφορετικότερα πράγματα, να κερδίσεις εμπειρίες και να καταπολεμήσεις έτσι την όποια νοσταλγία ή μελαγχολία που προκαλεί η έλλειψη της οικογένειας ή της παρέας που άφησες πίσω.

 

 

 

 

Be the first to comment

Leave a comment

Your email address will not be published.


*


Αυτός ο ιστότοπος χρησιμοποιεί το Akismet για να μειώσει τα ανεπιθύμητα σχόλια. Μάθετε πώς υφίστανται επεξεργασία τα δεδομένα των σχολίων σας.