O Δημητρης Δαλακογλου μιλα για πανεπιστημιο, κριση, εξουσια & νεες κοινωνικες δυναμικες

20160408_220413

Με τον Δημήτρη Δαλάκογλου μετά την εκπομπή… αγωνιστικούς χαιρετισμούς σε όλο το Αμστερνταμ και ραντεβού στις κοινωνικές καινοτομίες που θα φέρουν τη νέα εποχή!

Ακούστε την εκπομή από εδώ.

“Τι είναι χίλιες επαναστάσεις μπροστά στην εφεύρεση της ατμομηχανής! Η πολιτική πλέον παίζεται στο επίπεδο της καθημερινότητας, πχ στα κινήματα της αλληλεγγύης και της κοινωνικής οικονομίας – οφείλουμε να ξεχάσουμε την πολιτική στο επίπεδο της εναλλαγής των κομμάτων στην εξουσία που απλώς διαχειρίζονται, διακυβερνούν την κρίση” – λίγα από τα λόγια του Δημήτρη.

Ένας υπέροχος χείμαρρος ο Δημήτρης, μίλησε με πάθος και αποφασιστικότητα για όλα όσα μας απασχολούν τα τελευταία χρόνια. Με καταγωγή κατά το ήμισυ από την Κωνσταντινούπολη, ο Δημήτρης έφυγε νωρίς από την Ελλάδα του εκσυγχρονισμού, αγανακτισμένος, σε μιά περίοδο που όλοι γιορτάζανε την άφιξη των Ολυμπιακών στη χώρα και που ο ίδιος χαρακτηρίζει με τα πιο μελανά χρώματα.

Σχολιάσαμε με τον Δημήτρη τις αλλαγές στην ανώτερη εκπαίδευση της Βρετανίας – την υπέρμετρη αύξηση στα δίδακτρα και γενικά την εμπέδωση μιας νεοφιλελεύθερης αντίληψης για το πανεπιστήμιο. Τις εξελίξεις αυτές τις χαρακτήρισε ως πολιτική ήττα όσων αγωνίστηκαν για να παραμείνει η ανώτερη εκπαίδευση στο επίπεδο δημόσιου αγαθού. Αυτοί ήταν και οι λόγοι που τον ώθησαν να αλλάξει περιβάλλον και να βρεθεί στα παλιά του λημέρια, στην ηπειρωτική Ευρώπη, όπου η ανώτερη εκπαίδευση διατηρεί ακόμα κάποια αξία πέραν της εμπορικής.

Μιλήσαμε γενικότερα για την ιδιωτικοποίηση στα πανεπιστήμια όλης σχεδόν της Ευρώπης και την εκπαίδευση ως εμπόρευμα. Εστιάσαμε στο πανεπιστήμιο ως χώρο εργασίας, και αναφερθήκαμε από τη μία στα προβλήματα και τις προκλήσεις που αντιμετωπίζει, και από την άλλη στα περιθώρια που παρήχε ως τώρα για δημιουργικότητα και ελευθερη σκέψη και έκφραση – σε αντίθεση με πολλούς άλλους χώρους όπως τα ΜΜΕ ή η πολιτική που είναι πιο … στεγανοποιημένοι.

Τέλος μιλήσαμε και για το καθεστώς μόνιμης κρίσης που βιώνουμε, αλλά και για την κρίση ως μηχανισμό διακυβέρνησης μια χώρας, ως αφορμή να εφαρμοστούν σκληρά μέτρα, με την δικαιλογία ότι λαμβάνονται κατ’ εξαίρεση, καθώς είναι εξαιρετικές οι συνθήκες που τα επιβάλλουν. Εξαιρετικές μεν, μόνιμες δε! Και κάναμε και κάποιες νύξεις για το προσφυγικό, την τρομοκρατία, το τέλος του κοινωνικού κράτους – κλείσαμε όμως την κουβέντα μας με την πίστη που έχει ο Δημήτρης στη δύναμη και τη σοφία του λαού, ο οποίος έχει αρχίσει να αυτο-οργανώνεται, παρακάμπτοντας την κεντρική εξουσία, και να χτίζει ένα νέο παράδειγμα διαβίωσης και αλληλεγγύης βασισμένο στις κοινωνικές καινοτομίες και τις εναλλακτικές κοινωνικές δομές.

Φυσικά δεν έλειψαν και οι καυστικές αναφορές στο μέλλον της Ενωμένης Ευρώπης, αλλά και στο ελληνικό πολιτικό σύστημα, στην κυβέρνηση και το ρόλο του ΣΥΡΙΖΑ, και γενικότερα στην εξουσία, στο κράτος, που βγαίνει όλο και πιο αδύναμο μετά από την κρίση και υπό το βάρος της δημιουργίας νέου είδους σχέσεων και κοινωνικών δυναμικών, κι ενός άλλου είδους κοινωνικών και πολιτικών τεχνολογιών.

 

Η ιστοσελίδα του Δημήτρη Δαλάκογλου.

Και το σάιτ του crisis-scape.

Be the first to comment

Leave a comment

Your email address will not be published.


*


Αυτός ο ιστότοπος χρησιμοποιεί το Akismet για να μειώσει τα ανεπιθύμητα σχόλια. Μάθετε πώς υφίστανται επεξεργασία τα δεδομένα των σχολίων σας.