«Alli Mana Pa K’ Eho» – 25 Φλεβάρη στο Άμστερνταμ – Ακούστε την εκπομπή ON DEMAND

Η θεατρική ομάδα Alli Mana στο Hellas Pindakaas! Οι Άννα Παπαγιαννάκη-Διβανή και Roberto Bacchilega ανήκουν στη θεατρική ομάδα Alli Mana ǀ Poetry Performance and Theatre και μας μίλησαν για την παρασταση «Alli Mana Pa K’ Eho» (I Do Not Have Another Mother), που ανεβαίνει στις 25 Φλεβάρη, στο HTIB στο Άμστερνταμ.

Ακούστε την εκπομπή on demand από αυτό το link.

 

Πόσα είναι διατεθειμένοι οι άνθρωποι να δώσουν, να θυσιάσουν, ώστε να ανακτήσουν την επικοινωνία μεταξύ τους;

Η Άννα είναι από την Κομοτηνή και κουβαλάει την πόλης της μέσα της, όπου κι αν βρεθεί. Το ακριτικό πολυγλωσσικό περιβάλλον του τόπου όπου μεγάλωσε, με τις ομορφιές και τις προκλήσεις που μπορεί να παρουσιάζει, έχει μπολιάσει τη σκέψη και την κοσμοθεωρία της. «Ο τόπος είναι μεσα μας, το σπίτι είναι μέσα μας, τα όρια και τα σύνορα είναι μέσα μας» λέει χαρακτηριστικά, κάνοντας έτσι έξυπνα και το πέρασμα στα θέματα που πραγματευεται η παράσταση Alli Mana Pa K’ Eho. Τελείωσε το μουσικό σχολείο της Κομοτηνής, κατέβηκε στη Θεσσαλονίκη για να σπουδάσει στο τμήμα μουσικών σπουδών της σχολής Καλών Τεχνών, συνέχισε στο York της Αγγλίας και εδώ κι ένα χρόνο βρίσκεται στην Ολλανδία με σκοπό να κάνει και Διδακτορικό εδώ. Κοινό σημείο των μουσικών σπουδών της είναι η θεατρικότητα και η παραστατικότητα του έμμετρου λόγου που την συναρπάζει και την οδηγεί με σταθερά βήματα στο χώρο του θεάματος και των performance arts. Έχει πλήρη συνείδηση για κάθε βήμα της. Αντιλαμβάνεται στο έπακρο το που βρίσκεται και προς που βαδίζει, το γιατί βρίσκεται στην Ολλανδία, και τι μπορεί και χρειάζεται να κάνει για να προσαρμοστεί στη νέα πραγματικότητα. Βλέπει την προσαρμογή σε ένα περιβάλλον ως ένα παιχνίδι διαδραστικό, κατά το οποίο διευρύνει τους δικούς της ορίζοντες αλλά και των άλλων γύρω της, έτσι ώστε να μην χρειαστεί να προσαρμοστεί σε βαθμό που να την πληγώνει.  Δεν της αρέσει να βολεύεται στη συνήθεια… ακολουθει το Καζαντζακικό μάντρα του «να τσακίζεις τη συνήθεια όταν πάει να σε καταπιεί». Χτίζει τις δυνατότητες της για να πετύχει στη ζωή μόνη της. Η αγάπη για τον άνθρωπο είναι το στοιχείο της δουλειάς της από το οποίο αντλεί δύναμη και ενέργεια να προχωρήσει.

Μιλήσαμε φυσικα εκτενώς και για την ομαδα Alli Mana. Όπως το περιγράφει η ίδια, πρόκειται για ένα σύνολο ανθρώπων που έρχονται από διαφορετικά σύνορα, απο διαφορετικές πατρίδες, αρθρώρουν όμως τη σκέψη τους με την ίδια αισθητική και την ίδια ανάγκη, λένε το ίδιο πράγμα, παρόλο που ο καθένας χρησιμοποιεί τη δική του μητρική γλώσσα.  Στην ομάδα συμμετεχουν καλλιτέχνες από την Ελλάδα, την Ιταλία, την Τουρκία, καθώς και Κούρδοι καλλιτέχνες. Δουλεύουν πάνω στην ερμηνεία των κειμένων, στην ποίηση και το τι αντιπροσωπεύουν οι στίχοι, και πως μπορεί η ποίηση να αναπαρασταθεί σε ένα πολυεθνικό περιβάλλον σαν αυτό που ζουμε, και να γίνει από κείμενο, πράξη. Με εργαλείο τα ποιήματα, δουλευουν πάνω στη φυσιολογία του σώματος και την καθαρότητα και φυσιολογία της φωνής. Και κάπως έτσι κατέληξαν στην ιδεά να φτιάξουν μια πολύγλωσση και πολυσυλλεκτική παράσταση, την οποία θα μπορεί κάποιος να παρακολουθήσει χωρίς να γνωρίζει όλες τις γλώσσες που ακούγονται σε αυτήν, και χωρίς να βαρεθεί.

Η χασμωδία των λαών, που μιλούν πολλές γλώσσες αλλά τελικά δεν μπορούν να ανακτήσουν την επικοινωνία τους, και η αλληγορία της γέφυρας και του πως χτίζει κανεις γέφυρες επικοινωνίας, αποτέλεσαν τις βάσεις πάνω στις οποίες χτίστηκε η παράσταση Alli Mana Pa K’ Eho, η οποία στη συνέχεια έδωσε και το όνομα Alli Mana στην ομάδα. Λίγο οι γέφυρες στα κανάλια του Άμστερνταμ, και λίγο το Γεφύρι της Τρίχας, ένα παραδοσιακό του Πόντου στους στίχους του οποίου αναφέρεται το «Δεν έχω παρά μόνο μία μάνα, κι αυτήν θα σου την δώσω προκειμένου να χτιστεί το γεφύρι», στήθηκε ένα σκηνικό με ενωτικό χαρακτήρα και μια παράσταση που κατάφερε να εκφράσει και τη φιλοσοφία της ομάδας, ότι δηλαδή είναι διατεθειμένοι να δώσουν πολλά ώστε να ανακτήσουν την επικοινωνία.

Ειδικά αυτή η παράσταση είναι μια παράσταση που απευθυνεται στον κόσμο, και κάθε φορά αναπροσαρμόζεται ανάλογα με τα σχόλια και τις ιδέες των ανθρώπων που έρχονται και την παρακολοθούν. Είναι μια παράσταση που βασίζεται σε συνεχόμενη ροή κειμένων, γλωσσών, διαλέκτων, προφορικής ιστορίας και τραγουδιών ανθρώπων που βρίσκονται σε διαφορετικές περιοχές του χρόνου. Το έργο αποτυπώνει το πως οι ανθρωποι μιλούν μεταξύ τους σε διαφορετικές γλώσσες και αναμειγνύουν τα ηθη, τα έθιμα και τις προσδοκίες τους. Πως βιώνουν την κοινή ανάγκη να είναι μαζί στον ίδίο χώρο, αλλά και την ορμή να «κατακτήσει» ο καθένας το χώρο του άλλου με τη φωνή του, και πως βλέπουν τελικά τη σύγκρουση, τη βία και την καταστροφή των εως τώρα δεδομένων ως διέξοδο προς το καινούριο και το καλύτερο. «Κάθε καλό έρχεται με θάνατο, με βία, με την καταστροφή του παλαιού». Μια παράσταση αρκετά επίκαιρη ως προς το θέμα της και σύγχρονη ως προς την προσέγγιση των θεμάτων αυτών μέσα από νέες προοπτικές και αντιλαλιές.

With Roberto we talked about the relation between Alli Mana and Astaro Theatro, about the educational, artistic, social and even political aspect of Alli Mana and their collaboration with educational and cultural institutions in Holland, and about the social conscience and the general message of the theatrical group. We also talked with Roberto about bringing poetry onto a stage and trying to put its message across to a larger audience, trying to keep the audience engaged with poems and what they talk about. And finally we opened the discussion with Roberto and Anna to touch upon the way this performance is commenting on the broader issues of the world. Fragmentation and individualism are evident in our societies these days. What we should do, according to Alli Mana, is try to work together, as one, against those forces, towards building a bridge of common understanding and shared emotions, feelings and humanistic values.

”Alli Mana Pa K’ Eho” (I Do Not Have Another Mother)

Η παράσταση ανεβαίνει στο κέντρο Τούρκων εργαζομένων στην Ολλανδία, το HTIB στο Άμστερνταμ, το Σάββατο 25 Φλεβάρη, με ένα πολυσυλλεκτικό κάστ και με πολύγλωσσο κείμενο που αποτελείται από ποιήματα που πραγματεύονται τα όρια του χρόνου, την ανάγκη του να ανήκουμε κάπου και την γοητεία του γραπτού και έμμετρου λόγου. Στόχος τους είναι να χτίσουν γέφυρες επικοινωνίας ανάμεσα σε διαφορετικούς μα πάντα ενδιαφέροντες ανθρώπους.

Performers:

Anna Papagiannaki Divani (English)
Lisa Luca (Italian / Sicilian) 
Vasiliki Koutrouli (Greek)
Arif Murat Gür (Turkish)
Simona Beltrami (French) 
Roberto Bacchilega (Italian) 
Silvia Terribili (Italian)
Hüseyin Şahin (Kurdish / Turkish) 
Mehmet Çetin (Kurdish / Turkish)
Sewusen (Kurdish Music)

With poems by: T.S. Eliot, Franco Battiato, 
Vasilis Trikoupis, Edip Cansever, Marguerite Yourcenar, Pier Paolo Pasolini, Katerina Angelaki-Rook, Eugenio Montale, Edoardo Sanguineti and own poems by: Mehmet Çetin, Hüseyin Şahin and Silvia Terribili

A Quelli di Astaroth > AstaroTheatro production
in collaboration with Alli Mana / Poetry Performance & Theatre.

————–

Saturday, 25 February, 19:00
ΗΤΙΒ (Turkish Workers Association in The Netherlands), Amsterdam
1e Weteringsplantsoen 2 C
1017 SJ Amsterdam

€10
Tickets will be available by the entrance on the day of the performance. 

Back to 90s! after-party with drinks
hosting disco _ very channel from Studio85.

————–