«Σατανικοί στίχοι»… ο ελληνικός τίτλος ενός βιβλίου που ολοκλήρωσα το διάβασμά του πρόσφατα. Μόλις τελείωσε το βιβλίο ένιωσα την ανάγκη να γράψω τόσο για το βιβλίο, όσο και για το συγγραφέα του.
Ο Σαλμάν Ρούσντι, γεννημένος το 1947, Άγγλος και Ινδός συγγραφέας με τεράστιο συγγραφικό έργο παγκοσμίως μέχρι και σήμερα, μας ταξιδεύει στο βρώμικο εσωτερικό κόσμο των ανθρώπων και στο περιθώριο της κοινωνίας. Άκρως διδακτικός, άνθρωπος πολύ πιο μπροστά από την εποχή του, με όραμα και σημαντικά μηνύματα ανθρωπισμού.
Αρχικά γέμισα αντικρουόμενες εικόνες από Λονδίνο και Ινδία. Από τις βίλες και τη χλιδή, ως τα μπουντρούμια στα υπόγεια. Από ανοιχτόμυαλους και ενδιαφέροντες ανθρώπους μέχρι ρατσιστές και εθνικιστές. Ένα βιβλίο που εστιάζει την κριτική του στις αντιθέσεις, το ρατσισμό και το κατεστημένο. Ένα βιβλίο που στάθηκε αιτία να καταδικαστεί σε φετφά (θανατική καταδίκη) ο συγγραφέας του.
Το βιβλίο εκδόθηκε αρχικά το 1988, ανήκει δικαίως στα βιβλία που ξεχώρισαν και είναι πιο επίκαιρο από ποτέ. Με πολύ εύσχημο και εύγλωττο τρόπο, καθώς και με αλληγορικές ιστορίες ο συγγραφέας «επιτίθεται» σε θρησκείες, ρατσισμό, εθνικισμό αλλά και στον εγωισμό των ανθρώπων που σε κάθε εποχή ευθύνονται για την οπισθοδρόμηση και εντείνουν τις διαφορές μεταξύ των ανθρώπων.
Όταν τελείωσε αυτό το κατά τ’ άλλα «δύσκολο» βιβλίο με κυρίευσε ένα χαμόγελο και ελπίδα για το μέλλον. Το συστήνω ανεπιφύλακτα. Είναι μάλλον το καλύτερο βιβλίο που έχω διαβάσει μέχρι τώρα. Ένα βιβλίο που θα ήταν καλό να το διαβάσουν όλοι… ίσως έτσι ο κόσμος γινόταν λίγο καλύτερος.
Be the first to comment