Tengkwa: Συνεντευξη με εναν μασκοφορο παλαιστη απο το Αμστερνταμ

Η επαγγελματική πάλη είναι ένα αμφιλεγόμενο είδος ψυχαγωγίας. Κάποιοι ενθουσιάζονται πάρα πολύ παρακολουθώντας φανταχτερά ντυμένους ανθρώπους να συγκρούονται μέσα σε ένα ρινγκ, κάνοντας τούμπες και βουτιές από τα σχοινιά. Άλλοι πάλι, κοιτούν αυτό το θέαμα με περιφρόνηση, θεωρώντας το παιδιαρώδες και ψεύτικο. Μίλησα με τον Tengkwa (το πραγματικό του όνομα παραμένει απόρρητο), έναν επαγγελματία παλαιστή από το Άμστερνταμ, ο οποίος εδώ και 15 χρόνια συμμετέχει σε τέτοιους αγώνες σε όλη την Ευρώπη, ώστε να μάθω περισσότερα για τη ζωή του και την καριέρα του ως παλαιστή.

Μπαίνοντας στο σπίτι του, το πρώτο πράγμα που παρατήρησα είναι πως το έχει διακοσμήσει σαν ένα μικρό ναό της πάλης. Παντού έβλεπα φωτογραφίες, φιγούρες και παλιά αξεσουάρ που έχουν να κάνουν με το θέαμα αυτό. Στον τοίχο υπάρχει ένα μεγάλο πορτραίτο του ίδιου, το οποίο ζωγράφισε κάποιος φίλος του. Πλησιάζοντας στη βιβλιοθήκη, μου δείχνει μερικά από τα πολυάριθμα παλαιστικά βιβλία και άλμπουμ που έχει.

“Αυτά ανήκανε σε κάποιον τύπο που μάζευε περιοδικά, προγράμματα και φωτογραφίες τη δεκαετία του ’70” μου λέει. Σε αυτά τα άλμπουμ βρίσκονται κάποιες πολύ σπάνιες φωτογραφίες από γνωστούς παλαιστές, όπως ο θρυλικός Hulk Hogan, αλλά και κάποιους λιγότερο γνωστούς. “O ιδιοκτήτης τους πέθανε, και ένας φίλος του μου τα πούλησε”. Έπειτα, το μάτι μου έπεσε σε μία μάσκα που έχει κρεμάσει στη γωνία του σαλονιού του. “Αυτή είναι η μάσκα που φορούσα όταν πάλεψα με τον Sabu” εξηγεί. “Την έσκισε με ένα καρφί”.

Ακούγοντας όλα αυτά, ήμουν πολύ ανυπόμονος να τον γνωρίσω καλύτερα, και να προσπαθήσω να καταλάβω τι ακριβώς είναι αυτό που κάνει.

Άρης: Ποιος είναι ο Tengkwa;

Tengkwa: Είμαι ένας παλαιστής από το Άμστερνταμ της Ολλανδίας. Παλεύω φορώντας μία μάσκα. Αυτός είμαι.

A: Πώς θα περιέγραφες αυτό που κάνεις με λίγες λέξεις;

T: Μπορώ να το περιγράψω με μία λέξη: ψυχαγωγία.

A: Είναι επικίνδυνο;

T: Σίγουρα. Υπάρχει μεγάλος κίνδυνος σε οτιδήποτε συμβαίνει μέσα στο ρινγκ. Οι άνθρωποι που το κάνουν είναι πολύ καλά εκπαιδευμένοι και έχουν καλή κατανόηση για το τι κάνουν. Χρειάζεται πολλή εκπαίδευση και αφοσίωση για να γίνει.

A: Μια ερώτηση που πολύς κόσμος κάνει για την επαγγελματική πάλη είναι για το αν είναι αληθινή ή όχι.

T: Είμαστε όλοι άνθρωποι εκεί μέσα. Ερχόμαστε σε πλήρη σωματική επαφή και χτυπάμε στ’ αλήθεια. Επίσης, το ρινγκ είναι πραγματικό και έχει επίπτωση στο σώμα σου όταν πέφτεις κάτω. Τώρα, αν με ρωτήσεις αν πρόκειται για κανονική μάχη, τότε αλλάζει το πράγμα. Όταν με βλέπεις, βλέπεις έναν τύπο με μια μάσκα να κάνει τούμπες, αστεία και να έχει αλληλεπίδραση με το κοινό. Δεν είναι μαχητικό άθλημα, αλλά είναι αληθινό, όπως και να ‘χει. Έχω σακατέψει γόνατα και αγκώνες, έχω χάσει δόντια, έχω ουλές, έχω βγάλει τον ώμο μου, έχω πάθει διασείσεις.

A: Άρα είναι άθλημα ή ψυχαγωγία;

Τ: Είναι λίγο απ’ όλα. Έχει όλα τα στοιχεία του αθλήματος, όσον αφορά τα χτυπήματα, τη δράση και την αθλητική ικανότητα. Έχει, όμως, και στοιχεία διασκέδασης: το show, οι χαρακτήρες, το δράμα. Είναι θεατρικό άθλημα. Αν ήδη γνωρίζεις ότι είναι ψυχαγωγία, τότε γιατί αναρωτιέσαι; Είναι ξεκάθαρο ότι περιλαμβάνει το θεατρικό κομμάτι.

“Μπορώ να το περιγράψω με μία λέξη: ψυχαγωγία”

A: Γιατί παλεύεις;

T: Το αγάπησα από τότε που ήμουν μικρός. Ήθελα τόσο πολύ να κάνω όλα αυτά τα πράγματα που έβλεπα στην τηλεόραση. Πάντα ήθελα να γίνω ο Spider-Man, και η πάλη με έκανε να αισθάνομαι ότι είμαι σε έναν υπερηρωικό κόσμο.

A: Και πώς ξεκίνησες να το κάνεις αυτό;

T: Υπήρχε μια σχολή στο Limburg, που τη λειτουργούσε ο Bas van Kunder, η οποία βρισκόταν τέσσερις ώρες μακριά από εκεί που έμενα. Βέβαια, δεν ήταν αρκετά μακριά για κάποιον που πραγματικά ήθελε να το κάνει.

Έπειτα, μπήκα σε έναν οργανισμό που διοργάνωνε αγώνες, το DWF (Dutch Wrestling Federation), και εκεί γνωρίστηκα με μερικούς πολύ καλούς ανθρώπους, οι οποίοι και με βοήθησαν να κάνω τα πρώτα μου βήματα. Χωρίς αυτούς, δε θα μπορούσα να είμαι αυτός που είμαι τώρα.

A: Ποια είναι η καλύτερη ανάμνησή σου από την επαγγελματική πάλη;

T: Α, έχω πάρα πολλές. Συναντήθηκα και έγινα φίλος με τόσους ανθρώπους που θαύμαζα καθώς μεγάλωνα, και μάλιστα πάλεψα και με κάποιους από αυτούς. Είχα και ορισμένα σκαμπανεβάσματα στην καριέρα μου, αλλά κοιτώντας πίσω, είμαι χαρούμενος με όσα πέτυχα.

A: Ποιο είναι το μεγαλύτερο μάθημα που πήρες από την ενασχόλησή σου με την πάλη;

T: Μάλλον ακόμα παίρνω. Ποτέ δε σταματάς να μαθαίνεις. Αν μπορούσα να τα έκανα όλα από την αρχή, ένα πράγμα που θα άλλαζα θα ήταν να με κάνω λιγότερο αμαθή. Όταν ξεκίνησα, ήθελα να είμαι πιστός προς τον κλάδο. Νομίζω ότι θα έπρεπε, αντιθέτως, να παραμείνω πιστός προς τον εαυτό μου.

A: Τι εννοείς με αυτό;

T: Στην αρχή, δούλευα αρκετά σκληρά και αλύγιστα, κάνοντας πολλά αχρείαστα πεσίματα. Δεν πρόσεχα το σώμα μου. Έχω αυτήν την ανόητη συνήθεια, κάθε φορά που χτυπάω, να λέω στο διαιτητή πως είμαι εντάξει. Το 2013 έπαιξα έναν αγώνα, και μετά είχα έναν τρομερό πονοκέφαλο. Όταν γύρισα σπίτι, δε μπορούσα να κοιμηθώ, οπότε και βγήκα για ποτά, αντί να πάω στο νοσοκομείο. Τότε άρχισα να έχω πόνους και να βλέπω μαύρες κηλίδες. Ήταν πολύ ανόητο αυτό που έκανα. Ορισμένες φορές υποφέρω ακόμα από αυτό.

“Ποτέ δε σταματάς να μαθαίνεις”

A: Ποια είναι η μεγαλύτερη δυσκολία που πρέπει να περάσει ένας επαγγελματίας παλαιστής;

T: Η αφοσίωση που πρέπει να επιδείξεις. Πέρασα αρκετές στιγμές που σκέφτηκα “δε θέλω να το κάνω πλέον αυτό”. Πρέπει στα αλήθεια να το αγαπάς και να επιθυμείς να συνεχίσεις. Αν θεωρείς ότι μπορείς να πεις “θα το κάνω για καναδυό εβδομάδες”, δε θα δουλέψει.

Νιώθω μεγάλες ενοχές όταν πηγαίνω σε οικογενειακές γιορτές, καθώς ήμουν απών από αυτές από τα 15 μου. Έλειπα σχεδόν κάθε σαββατοκύριακο, οπότε η οικογένειά μου σπάνια με έβλεπε. Έχασα τα τελευταία δύο χρόνια της γιαγιάς μου και του θείου μου. Δεν ήμουν ποτέ εκεί γι’ αυτούς. Κάποιες φορές, δε βλέπω ούτε τη μητέρα μου για αρκετούς μήνες. Είναι τεράστια θυσία η επαγγελματική πάλη.

A: Θα συμβούλευες άλλους να το αρχίσουν;

T: Μόνο αν είναι το πάθος τους, αν είναι σίγουροι ότι μπορούν να αφοσιωθούν σε αυτό, και είναι πρόθυμοι να κάνουν θυσίες. Αν πραγματικά το θες, τότε, ναι, να το κάνεις.

A: Είναι ο Tengkwa ένας χαρακτήρας που υποδύεσαι ή ταυτίζεσαι με αυτόν και εκτός ρινγκ;

T: Υπάρχει κάποιο άλλο πρόσωπο πίσω από τη μάσκα. Δεν είμαι ο Tengkwa σε μόνιμη βάση. Κάποιος παίζει αυτόν το χαρακτήρα.

A: Και τι κάνει αυτός ο κάποιος;

T: Τις περισσότερες ώρες δουλεύω, όπως κάθε άλλος άνθρωπος. Επίσης, έχω να κάνω ψώνια ή να βγάλω βόλτα τη γάτα μου. Είμαι, κι εγώ, ένας πραγματικός άνθρωπος.

A: Και ποια είναι τα χαρακτηριστικά του Tengkwa που υποδύεσαι;

T: Ο Tengkwa είναι πολύ κοινωνικός, ευγενικός, πολύ ενεργητικός, αλλά και δίκαιος.

Κάνοντας μία από τις εντυπωσιακές του τούμπες στον αντίπαλό του

Ο Tengkwa δεν είναι μόνο παλαιστής. Παράλληλα, διοργανώνει και αγώνες πάλης, σε ορισμένους από τους οποίους έχω παραβρεθεί.

Α: Πες μας λίγα λόγια για τη διοργάνωσή σου, το Pro Wrestling Holland.

Τ: Είναι μια σχολή πάλης, η οποία πραγματοποιεί show τακτικά. Ξεκινήσαμε ως διάφορες μικρές ομάδες που κάνανε προπόνηση, αλλά καταφέρνουμε να συνεχίζουμε μαζί για 10 χρόνια τώρα.

Α: Πόσο συχνά πραγματοποιείτε τα show σας;

Τ: Προσπαθούμε να κάνουμε περίπου έξι κάθε χρόνο.

Ένα μικρό κομμάτι από την τεράστια συλλογή του Tengkwa από σουβενίρ της επαγγελματικής πάλης

Α: Τι σημαίνει για εσένα η αλληλεπίδραση που έχεις στα show με το κοινό;

Τ: Είναι όλη η βάση της πάλης, χωρίς αυτή δε μπορεί να υπάρξει. Χρειάζεται πάντα μια σύνδεση με το κοινό.

A: Αρέσει στο κοινό της Ολλανδίας η επαγγελματική πάλη ή είναι κάτι το “cult”;

T: Νομίζω ότι υπάρχουν αρκετοί, και σταδιακά αυξάνονται. Σε μερικούς τους αρέσουν μόνο οι μεγάλες διοργανώσεις, όπως το WWE, όμως δεν καταλαβαίνουν ότι όλοι ξεκίνησαν όπως και εμείς, στα μικρά, τοπικά show.

“Χωρίς την αλληλεπίδραση με το κοινό, δε μπορεί να υπάρξει πάλη”

Ένα από τα πράγματα που κανείς προσέχει αμέσως πάνω του είναι η μάσκα. Δεν είναι κάτι που όλοι οι παλαιστές φοράνε, και σίγουρα λίγοι Ολλανδοί παλαιστές φοράνε.

A: Γιατί φοράς τη μάσκα;

T: Εμπνεύστηκα από τους υπερήρωες και από άλλους μασκοφόρους παλαιστές. Ένας παλαιστής με μάσκα μου φαινόταν πάντοτε πιο ελκυστικός από έναν χωρίς.

A: Ποια η σημασία της μάσκας για εσένα;

T: Πάντα μου άρεσαν οι νεκροκεφαλές. Επίσης, μου αρέσει πολύ το συγκρότημα “Μisfits” (έχουν ένα κρανίο για λογότυπο). Μάλιστα, το κρανίο στη μάσκα είναι δικό μου σχέδιο.

A: Πώς αισθάνεσαι όταν συναντάς κόσμο που μπoρεί να σε ξέρει ως Tengkwa, αλλά δε σε γνωρίζει χωρίς τη μάσκα;

T: Έχει πλάκα. Κάποτε πέτυχα έναν τύπο στο τραμ που με ήξερε μόνο ως Tengkwa, και προσπάθησα να τον χαιρετήσω. Δε με αναγνώρισε και με κοίταξε περίεργα.

“Δεν είναι μαχητικό άθλημα, αλλά είναι αληθινό, όπως και να ‘χει”

Μιας και η συνέντευξη πραγματοποιείται για την ενότητα “People of Amsterdam”, είναι λογικό να μιλήσουμε και λίγο για το Άμστερνταμ.

A: Ποιο είναι το καλύτερο χαρακτηριστικό του Άμστερνταμ, και ποιο το χειρότερο;

T: Μου αρέσει ο παλμός της πόλης. Μου αρέσουν τα πάντα στο Άμστερνταμ. Από την άλλη, δε μου αρέσουν τα μαγαζιά Nutella που υπάρχουν παντού. Δε βλέπω το νόημα να ξεφυτρώνουν σε κάθε γωνιά.

A: Είναι όντως μία πόλη της ελευθερίας;

T: Ναι, μπορείς να κάνεις ό,τι θέλεις. Αλλά, βέβαια, τι σημαίνει ελευθερία σήμερα; Κανείς δεν είναι πραγματικά ελεύθερος.

A: Ποιο είναι το αγαπημένο σου σημείο στο Άμστερνταμ;

T: Μου αρέσει η ανατολική πλευρά της πόλης. Εκεί μπορώ και χαλαρώνω.

A: Πες ένα πράγμα στο Άμστερνταμ, χωρίς το οποίο δε θα μπορούσες να ζήσεις.

T: Γενικά, δε θα μπορούσα να ζήσω χωρίς το Άμστερνταμ. Την αγαπάω αυτήν την πόλη.

“Την αγαπάω αυτήν την πόλη”

Μπορείτε να μάθετε περισσότερα για τον Tengkwa και για αυτά που κάνει στη σελίδα του στο Facebook.

Mπορείτε επίσης να επισκεφθείτε τη σελίδα του Pro Wrestling Holland, για να ενημερωθείτε για τα μελλοντικά show.